Een blond meisje liep rustig met een paar vrienden en vriendinnen naar de Escape. Ze liep zoals altijd achteraan. Haar mooie blauwe ogen staarden naar de grond. Haar capuchon had ze over haar hoofd getrokken en haar handen zaten in haar zakken. Ze keek even achterom en liep naar binnen. Ze volgde haar vriendinnen en ging op de bar zitten. Ze keek naar de dansende mensen en al snel gingen ook haar vriendinnen dansen. Ze keek rustig toe en keek dan af en toe even naar de deur waar altijd meerdere jongeren binnenkwamen of stonden. Ze was een tijdje verhuist, sinds haar moeder stierf. Vroeger was ze het gevreesde meisje in haar buurt. Ze was verandert sinds de dood van haar moeder en zeker nu haar vader haar naar hier gebracht had. Ze leefde bij hem samen met zijn zoon. Hij was eigenlijk een stiefvader maar dat wist ze niet. Ze vond de twee vreselijk en deelde een groot geheim met hun. Niemand wist ervan en Kira zou het er nooit over hebben, alleen als je het zag. Ze zuchtte even en keek rustig naar haar vriendinnen.
